Weemoedig slenterend zie ik
zoveel leuke hebbedingetjes
kopjes bezaaid met koffieboontjes,
kleurige bloementjeschort
Zo’n koekentrommel, de koninklijke
familie erop, die zou je altijd bewaren
fleurige kussens zacht voor je rug
of… een kanten tafelkleed
De tafel netjes gedekt, geurende koffie
taart voor het bezoek
vazen staan leeg te wachten,
op de bloemen die komen
Ik hoor je zeggen:
wat prachtig, dat had niet gehoeven
glunderend in het vooruitzicht
wat prachtig, dat had niet gehoeven
glunderend in het vooruitzicht
de bewonderende buurvrouw
Je zult niet trots zeggen
kijk voor jou de asbak klaargezet
zo graag zou ik vandaag je
eens dicht willen nemen
Mijn moedertje met haar
zilvergrijze haar netjes
in de krul gezet
voor moederdag.
Suzanita
10 opmerkingen:
Klasse!!!
Hart en ziel,...
◦moooi, Suzanita!
gaaf diggie!
ik wou dat al mijn moeders nog leefden!
dan kon ik ze bloemen geven...
nu niet meer!
want ik hou niet van grafzerken en daar
liggen ze toch onvermijdelijk onder!
nogmaals, gaaf diggie!
happy weekend!
ciao!
kikker - 23 april 2010
Gevoelig gedicht!
J.K.
Prachtig gedicht! Zeer teder verwoordt....
Proficiat, je hebt echt talent Suzanita
Dank voor de reacties, doen me veel plezier.
Heel mooi !
waaaaaaaaaaaaaw, keigoed! klasse zoals Nathalie zegt, één van je beste! Moeders...ze zijn idd door niets of niemand te vervangen, helaas beseffen we het vaak te laat. Afgezien van het gedicht dat prachtig is op zichzelf, doet het ook nadenken, ik ben (was dat al maar je hebt er mij weer aan herinnerd) elke dag blij dat ik de beslissing ooit genomen heb alles achter te laten om weer dicht bij haar, die mij gebaard heeft, te leven.
Deze moeder, die is zoals mijn oma was, maar of ik zo lief voor haar was...(?)zij dacht van wel, ook hield ik van haar zoals anderen van hun moeder...
Lieve Suzanita
gewoon "prachtig"
lieve Suzanita, gewoon "prachtig"
Een reactie posten