Alice Nahon

AVONDLIEDEKE

.

't Is goed in 't eigen hert te kijken

Nog even vóór het slapen gaan,

Of ik van dageraad tot avond

Geen enkel hert heb zeer gedaan

Of ik geen ogen heb doen schreien,

Geen weemoed op een wezen lei;

Of ik aan liefdeloze mensen

Een woordeke van liefde zei.

En vind ik in het huis mijns herten,

Dat ik één droefenis genas,

Dat ik mijn armen heb gewonden

Rondom één hoofd, dat eenzaam was...;

Dan voel ik op mijn jonge lippen,

Die goedheid lijk een avondzoen...

't Is goed in 't eigen hert te kijken

En zó z'n ogen toe te doen.

.

Alice Nahon werd op 16 augustus 1896 geboren op de Grote Markt in Antwerpen, waar op haar geboorteplaats een herdenkingsplaat is aangebracht.

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werkte zij als verpleegster in het Stuivenbergziekenhuis. Tijdens de uitvoering van haar werk liep Nahon een longziekte op.

Vanaf 1917 werd zij als tuberculose-patiënte opgenomen in een sanatorium in Tessenderlo. Wanneer Alice Nahon begin 1923 naar Zwitserland ging kreeg zij hoop op genezing, want daar ontdekte men dat zij aan een chronische bronchitis leed.

In 1920 verscheen haar eerste bundel "Vondelingskens", een jaar later gevolgd door "Op zachte Vooizekens". In 1922 werd zij bekroond met de letterkundige prijs van de Provincie Antwerpen. Beide bundels kenden een aanzienlijk succes, zowel in Vlaanderen als in Nederland. Van 1927 tot 1932 woonde Alice Nahon in de kapelwoning van kasteel Cantecroy in Mortsel. In die periode werkte ze als bibliothecaresse te Mechelen. In 1928 verscheen haar bundel "Schaduw". Nahon begon er een tamelijk vrije levenswandel op na te houden. Tevens behoorde zij tot de intimi rond avant-gardistische kunstenaars. Haar laatste levensjaar bracht zij door op haar appartement in de Carnotstraat te Antwerpen. Vanaf januari 1933 werd zij zwaar ziek en voorgoed bedlegerig.

Op 21 mei van dat jaar stierf zij na een pijnlijke doodstrijd.
.

'Avondliedeke' van Alice Nahon, de twee eerste regels zijn door iedereen gekend, omdat ze nog steeds één der meest geliefde dichters is plaatsen we het gedichtje ter ere van gedichtendag 2009.