Voorwoord, 20 december 2009
Het is vandaag weer bitter koud en het heeft vannacht weer een mooi pak gesneeuwd.
Het is vandaag weer bitter koud en het heeft vannacht weer een mooi pak gesneeuwd.
De strooidiensten in mijn hersenen waren echter weer niet alert. Dus zit ik met 450 kilometer file in mijn zenuwstelsel. Serieuze praat vertellen of poetisch fantaseren: het zit er niet in vandaag.
Dan verspilt een mens zijn tijd met grasduinen (zeg dat wel hier in Oostende met al dat duinenzand, maar met de sneeuw is er wel geen gras te zien, anders overigens ook niet, zelfs niet in de wijk die het Hazegras heet).
Grasduinen in zaken die je vroeger vertelde of fantaseerde en die blijkbaar bestand zijn tegen de erosie van de tijd. De voorbije dagen trakteerde ik jullie al op stukken uit mijn museum. Vandaag kan ik gezien de hersenverkleumende koude ook niet meer dan dat.
Van dat boek “Het Verstomde Spreken” dat ik in december 2006 en januari 2007 schreef maar dat door 1 of andere coitus interruptus nooit afraakte, zijn wel heel wat hoofdstukken in de loop der jaren op diverse plaatsen verschenen en zelfs terecht bejubeld. Dus klagen kan ik niet.
Van dat boek “Het Verstomde Spreken” dat ik in december 2006 en januari 2007 schreef maar dat door 1 of andere coitus interruptus nooit afraakte, zijn wel heel wat hoofdstukken in de loop der jaren op diverse plaatsen verschenen en zelfs terecht bejubeld. Dus klagen kan ik niet.
Ik was een paar maanden geleden, toen het niet sneeuwde maar een orkaan en dagenlange regens mijn leef- en slaapkamer hadden overstroomd met modder en restanten van de Hof van Eden, al begonnen met, als een In Memoriam aan mezelf, een paar hoofdstukken van dat manuscript “Het Verstomde Spreken” hier op deze blog te zetten:
http://zarathoestra.wordpress.com
Val ik dan deze morgen op de slothoofdstukken waarmee ik mezelf uiteindelijk klem reed. Waaronder een tekst over Europa. Wel: daar heb ik daarnet van 10u30 tot 11u mijn hartje aan opgehaald. Die tekst van januari 2007 (toen Yves Leterme en Guy Verhofstadt nog naar onze gunst dingden en het nog wachten was tot marketeers ons zouden bestoken met de zin van het jaar, nl. “wie gelooft die mensen nog?”) had ik jandorie gisteren kunnen schrijven.
Eric Rosseel.
Wie meer wilt lezen gaat naar:
http://zarathoestra.wordpress.com/
Lees in volgorde: Veel Dier, Veel Machines! Waar is de Mens? Deel I (18/12), Deel II (19/12),
vervolgens Europa Ontvoert en Verkracht Zichzelf (20/12).
Val ik dan deze morgen op de slothoofdstukken waarmee ik mezelf uiteindelijk klem reed. Waaronder een tekst over Europa. Wel: daar heb ik daarnet van 10u30 tot 11u mijn hartje aan opgehaald. Die tekst van januari 2007 (toen Yves Leterme en Guy Verhofstadt nog naar onze gunst dingden en het nog wachten was tot marketeers ons zouden bestoken met de zin van het jaar, nl. “wie gelooft die mensen nog?”) had ik jandorie gisteren kunnen schrijven.
Eric Rosseel.
Wie meer wilt lezen gaat naar:
http://zarathoestra.wordpress.com/
Lees in volgorde: Veel Dier, Veel Machines! Waar is de Mens? Deel I (18/12), Deel II (19/12),
vervolgens Europa Ontvoert en Verkracht Zichzelf (20/12).
4 opmerkingen:
merci, Suzanne. een grote eer om door gewone mensen gewaardeerd te worden!
Waar is mijn reactie? Verwijderd?
Waarom? P. V.A.
Patrick, het was wat van het goede teveel, ik weet dat in de ogen van sommigen ik 'buitengewoon' ben, maar zoals iedereen heb ik meerdere 'persoonlijkheden'.
Ik wil niet dat het proporties aanneemt van "je bent een legende" enz., dit zijn onbereikbare zaken waar ik niet aan kan voldoen.
Dus ik zou zeggen lees "Het Verstomde Spreken" en terwijl je dan op E.R.'s blog bent kun je een ander facet van mij ontdekken, nl dat ik het grotendeels eens ben met de schrijver.
Bedankt voor al de lofbetuigingen maar die zijn (zeker momenteel) niet aan mij besteed.
Bij deze: het beste voor 2010.
Een reactie posten