Fragment

De mensen wisten vroeger niet wat in Brussel in rechtscolleges, parlementen, Wetstraten en Koninkijke Paleizen werd bedisseld en in welke taal daar over de dingen gesproken en geschreven werd. Ze konden als het ware amper lezen en schrijven. Ze waren blijkbaar wel bereid te aanvaarden dat bepaalde lieden macht hadden en in weelde leefden. Ze waren zelfs bereid te erkennen dat elke «fractie» om de beurt eens macht en weelde mocht hebben. Zoals mijn moeder altijd zei elke keer toen haar partij de verkiezingen verloor: «De anderen mogen ook eens aan de beurt zijn!» Van «Brussel» had men geen duidelijk beeld of voorstelling: de mensen hebben Brussel pas met de Expo 58 leren kennen. En nu ze wel kunnen lezen en schrijven, verstaan ze ook nog niets van waarover de heren en dames in «Brussel» het hebben. Maar ze weten wel dat ze via belastingen, bedrijfsvoorheffingen en sociale bijdragen een enorm deel van de waarde van hun arbeidskracht (het «brutoloon») afstaan aan een groep lieden die blijkbaar minder en minder bereid en/of in staat zijn hun levenskwaliteit te verzekeren.

Interessante en begrijpelijke kijk op de politiek.
Dit is een fragment uit 'lettres persanes', voor meer moet je gewoon klikken op:

Eindelijk! Eric unplugged! bij mijn links.