Blog: Benno Barnard

portret getekend door Siegfried Woldhek (1999)

Zo zouden wij per definitie streven naar ons eigen geluk; we moeten er enkel voor zorgen dat we aan dat geluk een collectieve vorm geven.

Maar wij, tragische kinderen van moeder natuur, zijn voornamelijk geneigd tot destructie van onze naasten, onszelf en ons eigen oude moedertje... de utopische toekomst ziet er in de realiteit van dit ondermaanse meer uit als een woestijn.

Nee, de blijmoedige verwachtingen van de utopische denkers stemmen ieder redelijk mens erg treurig. Nu Israël zich weer eens moet verdedigen, braken de leden van de linkse moskee de gebruikelijke rituele vervloekingen uit, die een diep antisemitisme bevredigen.

Dat Israël - altijd in reactie op agressie - uitsluitend militaire doelwitten aanvalt en Hamas systematisch civiele... ach, hoe convenabel dit te vergeten.

Met enkele utopisten poogde ik een gesprek te voeren over de ware aard van Hamas, een gezelligheidsvereniging die evenzeer van neonazistische ideeën is doordrenkt als de gewaden van haar martelaars van Joods bloed. Dat gesprek was onmogelijk. Palestijnen waren zielig. Het westen deed lelijk tegen ze. En de Joden bedreven apartheid, genocide en nog een aantal verwerpelijke dingen.

De Europese Unie moest Israël onverwijld boycotten. Dat laatste - Ludo De Witte, Ludo De Brabander en Nadia Fadil van de communistische mantelorganisatie 'Vrede vzw' pleitten daar op 29 december in De Morgen weer eens voor - is eenvoudig de moderne variant van wat leden van de Sturmabteilung en rancuneuze kleine Duitse burgermannetjes in de jaren dertig op Joodse winkelruiten kalkten: Kauft nicht bei Juden! (In de jaren veertig waren er geen Joodse winkelruiten meer.)

Waarom willen hoogopgeleide linkse gelovigen niet inzien wat de ware aard van Hamas is? Wat verklaart het monsterlijke verbond tussen oude Europese communisten en bloeddorstige, vrouwenhatende gekken met een middeleeuws wereldbeeld? (De lezer raadplege bijvoorbeeld de website van de Arabisch-Europese Liga, http://www.arabeuropean.org/.)

Ik denk dat ik het antwoord ken.

Hamas poseert met een zeker dramatisch talent als slachtoffer, en links is van oudsher dol op slachtoffers. Bovendien koestert ook Hamas een utopie. En utopisten herkennen hun soortgenoten, net als honden. In de utopie van Hamas is de wereld een plek die gezuiverd is van Joden - om die paradijselijke toestand te verwezenlijken is bijvoorbeeld de moord op Joodse kleuters wenselijk, want die groeien anders toch maar op tot soldaten van de Zionistische Entiteit.

Ik vertel hier geen sick joke, het maakt deel uit van het strijdplan van Hamas. Ondertussen worden Palestijnse kinderen uit de Gazastrook in Israëlische ziekenhuizen gratis behandeld.

In de eerste fase van de utopische toekomst volgens Hamas hebben de Joden een graf in de wolken, of liever in zee; in de tweede fase zijn de christenen aan de beurt.

Die laatsten hoeven zich enkel te laten knechten: als zogeheten dhimmi's mogen ze in leven blijven. Dit programma staat bekend als 'na de zaterdag komt de zondag', want bloemrijke vergelijkingen zijn een specialiteit van Allahs soldaten.

Gelukkig zijn ook de militaire mogelijkheden van Hamas niet veel meer dan metaforen. In de islamitisch-fundamentalistische utopie begint alles dus met het uitroeien van de Joden. Dit vervelende aspect van de Palestijnse droom wordt door de westerse utopisten luidkeels verzwegen.

Het toejuichen zou hen ook te zeer in verlegenheid brengen, al heb ik zo het idee dat sommigen onder hen in stilte vinden dat de Joden hun ondergang aan zichzelf te danken zouden hebben - dat laatste geheel in de grote traditie van het Europese antisemitisme van graaf de Gobineau, H.S. Chamberlain et alii.

Om dit probleem te omzeilen praktiseren oude stalinisten als Ludo De Brabander en Herman De Ley de semitisch-semantische methode: ze verklaren dat ze helemaal niet antisemitisch zijn maar enkel antizionistisch.

Dat komt op hetzelfde neer als zeggen dat je niets tegen de Franstaligen hebt maar enkel iets tegen België - alleen duizend keer erger.

De lezer die nu meent dat ik de burgerdoden in de Gazastrook niet betreur, heeft er niets van begrepen. Alleen zijn die burgers om te beginnen slachtoffers van Hamas.

Intussen geloof ik helemaal niet dat 'de drie monotheïstische godsdiensten' zoveel gemeen hebben, zoals allerlei ontwikkelde mensen op vergoelijkende toon beweren. Volgens mij hebben ze niet eens het monotheïsme gemeen.

De islam is in zijn essentie een versluierde, monotheïstische vorm van polytheïsme. De mohammedaanse godheid intervenieert namelijk permanent, precies zoals de heidense goden dat plachten te doen, in plaats van de mens met een vrije wil uit te rusten.

Het ontbreken van dat laatste attribuut verklaart zowel het islamitische fatalisme - insjallah, het geschiedt mits de godheid het wenst - als het islamitische fanatisme.

Hamas is een fatalistisch-fanatieke organisatie, die het zichzelf tot ontploffing brengen van jonge mensen tegelijkertijd aanprijst en als een wilsbesluit van Allah beschouwt.

Goethe zei al tegen Eckermann hoezeer het mohammedaanse geloof hem met onbegrip vervulde: voor de mohammedaan stond immers zijn naam geschreven op de kogel die voor hem bestemd was.
Benno Barnard