Valentijn

Op 14 februari van het jaar 270 werd een jonge Romein, Valentijn (valantinus ) genaamd, geslagen en onthoofd omdat hij het christendom niet wilde verloochenen.

Voor het dochtertje van de gevangenbewaarder die hem bewaakte en met wie hij bevriend was geworden, liet hij een briefje achter. Hij ondertekende het briefje met “Van je Valentijn”. Gedurende de daaropvolgende eeuwen betekenden de woorden “Van je Valentijn” niets anders dan vriendschap. Maar rond het jaar 1400 namen ze een nieuwe betekenis aan.

Tijdens de middeleeuwen werd Valentijns- avond en de daaropvolgende dag 14 februari, gevierd met bijna net zo veel vrolijkheid als waardoor het oorspronkelijke heidense feest werd gekenmerkt.

De vruchtbaarheidsgod Cupido, afgebeeld als een mooie, geblinddoekte, gevleugelde jongen, voegde daar nog zijn activiteiten met pijl en boog toe.

In de afgelopen eeuw werden Valentijnswenskaarten met sierrandjes en sentimentele versjes geïntroduceerd om de oude mythen nog wat te verfraaien.

Een feit is dat Engelse emigranten Valentijnsdag hebben geïntroduceerd in Amerika. In de Verenigde Staten is de traditie opgepikt door de commercie. Later is het vanuit dit land ook in veel Europese landen een populair feest geworden.

Op Valentijnsdag, in België ook wel Liefdekensdag genoemd, hoort men zijn geliefde al dan niet heimelijk een kaart, minnebrief of liefdesgedicht te sturen. Vaak met een rood hard als motief. Ook een boeket bloemen of een rode roos doet het goed. Valentijnsdag is niet bedoeld voor het geven van opzichtige cadeaus.

Valentijn is tevens de dag van de vriendschap, maak er allemaal een mooie dag van.
Gelukkige Valentijn.