Karel Jonckheere
KAREL JONCKHEERE :
Politicus: Iemand die de waarheid zegt als hij zich vergist.
Zelfs de jury van de nobelprijs voor de vrede maakt ruzie. (Karel Jonckheere)
Karel Jonckheere was een wereldreiziger. Hij bezocht Cuba, Mexico, de Verenigde Staten, Kongo, Zuid-Afrika, India, Roemenië, de Balkan en de West-Euopese landen. In 1947 monsterde hij aan op een Oostendse vissersboot om de visvangst in de Ijslandse wateren mee te maken. Karel Jonckheere (Oostende, 9 april 1906 - Rijmenam, 13 december 1993) was een Vlaams auteur.
Karel Jonckheere werd tweemaal bekroond met de Staatsprijs voor Poëzie: in 1947 met de bundel "Spiegel der Zee" en in 1956 met de dichtbundel "Van Zee tot Schelp". Hij was als literair adviseur van het Ministerie van Cultuur dé ambassadeur van de Nederlandstalige letteren in het buitenland en hij was lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde. Het werk van Jonckheere is ten dele autobiografisch en heeft als thema voornamelijk de zee (hij is geboren in het visserskwartier). Tijdens zijn jeugd maakte hij kennis met Karel van de Woestijne. Volgens Jonckheere was Oostende een surrealistische stad met de Oostendenaars als ras apart die hij dan ook als dusdanig beschrijft in zijn novellen en aforismen izen leverden natuurlijk stof op voor gedichten en romans.
Karel Jonckheere1906-1993
Anti-nieuwjaar
Altijd en ergens oudejaarsavond
op een ster in een boek of een brief
ik vier mijn tijd niet in namen
ik hef geen punch op een dief.
Eeuwen zo oud als mijn jaren
mijn jaren zo jong als de wind
die met datumloze gebaren
mij uit de kalenders ontbindt.
Deze avond blijf ik afwezig
betrek een aanwezigheid
op einders die mij genezen
van mijn vergankelijkheid.
Geluk en vrees voor eenzaamheid wanneer hij achter een duin wil liggen. Hij ligt in Rijmenam. In een gemeente die hem niet kent en er geen straat wil aan vuil maken. En Oostende? Men beloofde de regelmatige poetsbeurt van zijn commemoratief plaket aan het geboortehuis in de Paulusstraat. Enkele lange meters weg van die andere Oostendenaar die geen naam meer heeft. Gustaaf Sorel. Ben in dezelfde straat geboren, verderop en verder in de tijd. S.
2 opmerkingen:
Een broer van Gustaaf Sorel (ik denk dat het een broer was) was studiemeester in het Atheneum toen ik daar school liep van 1965 tot 1968. Hij schilderde ook. In ieder geval: hij deed zijn best om er als kunstenaar uit te zien.
Lang geleden hé?
Een reactie posten