De zeeman bovenaan kijkt trots, uitdagend en met vertrouwen de toekomst tegemoet. De treurende zeeman beneden rouwt om het verlies van zijn makkers. In 1951 kreeg Antwerpenaar Willy Kreitz de opdracht dit herdenkingsmonument te maken. Het eert de vissers, matrozen, scheepsjongens en soldaten die hun leven lieten op zee. Op paasmaandag organiseert de vissersgemeenschap aan dit monument een jaarlijkse hulde voor de slachtoffers van de zee. Ook de zeewijding vindt hier traditioneel plaats. Op deze plek stond de eerste Oostendse vuurtoren (1771).
Bron: Jean-Marie THEUNINCK & Claudia VERMAUT. Oostende, stad in zicht. Beelden en verhalen uit een stad aan zee. Oostende (Stadsbestuur), 2001.
Beschermd monument: 26 mei 2005
1 opmerking:
Steven Van der Plas: Ik hou van dit monument! Duiker zijnde, behoor ik ook tot diegenen die een intiem relatie met de zee hebben. De zee is een minnares die geeft zolang ze van je houdt; dag dat ze niet meer van je houdt, neemt ze!
Een reactie posten