Literatuurboekhandel Liber Mundi presenteert:

In vrij nuchtere bewoordingen zonder franje, creëert zij een kil decor waarin de meest intense gevoelens tot hun recht komen.' Zo typeert haar uitgever haar. Zelf omschrijft ze zich als 'de stille kracht', iemand die onopgemerkt aanwezig is maar toch iets bijdraagt aan de Vlaamse literatuur.

Omdat ze zelf bij de uitgeverij werkte waaraan ze haar debuutroman voor publicatie aanbood, bediende Martine Kennes uit Lier zich van een pseudoniem: Suzanne Binnemans. Die eerste roman, De woorden van Elisabeth, werd op lovende recensies onthaald en was binnen de maand uitverkocht. Martine bleef dus Suzanne, tot nader order.

Zo schreef de criticus Raymond Van den Broeck erover: 'Stijgt merkwaardig hoog uit boven het peil van de meeste jonge-vrouwengeschiedenissen'.

'Ik ben geboren en getogen in Lier.' zegt Suzanne, 'En op enkele uitstapjes naar Antwerpen en Parijs na, heb ik hier altijd gewoond.' Suzanne Binnemans schrijft een directe taal en houdt zich ver van geëxperimenteer. Een woord en een zin hebben voor haar een betekenis. Duidelijk en wel omlijnd. 'Ik kan inderdaad lang met een zin bezig zijn en ik laat hem maar los als hij naar mijn gevoel helemaal 'juist' is. Ik leef mij in mijn personages in en tracht hun gevoelens en gedachten zo waarheidsgetrouw weer te geven.'

'Ik publiceerde dat eerste boek in 1988. Nadien werkte ik drie jaar in Parijs en schreef daar mijn twee volgende romans Trefwoord: Wraak en Pleidooi voor ontroering, allebei in 1990 verschenen bij uitgeverij Houtekiet. Daarna beviel ik van mijn zoontje en in de daaropvolgende jaren schreef ik weinig. Om thuis te kunnen werken richtte ik mijn eigen grafisch bedrijfje op.'

Ondertussen vonden haar nieuwe boeken hun weg naar een kring van liefhebbers voor wie een roman meer moet zijn dan alleen een vlot verhaal.

Haar laatste boek werd deze week door haar uitgever en de Lierse literatuurboekhandel Liber Mundi aan de wereld voorgesteld in het prachtig kader van zaal Colibrant: Prooi, het zesde in de rij, over een veertigjarige getrouwde vrouw die na de dood van haar opa een relatie aangaat met een oudere man. 


Bron: Nieuwsblad:LEO VAN DER LINDEN
Eind 2011 stelt ze haar gedichtenbundel 'Omwille van het Bloed' voor.