Het leven geeft de gelegenheid parels te verzamelen en steentjes weg te werpen, of steentjes te verzamelen en parels weg te gooien. Inayat Khan
zondag 30 mei 2010
zaterdag 29 mei 2010
RIP Easy Rider...
Hopper is op 74-jarige leeftijd overleden aan prostaatkanker. Begin dit jaar werd vastgesteld dat hij terminaal ziek was.
donderdag 27 mei 2010
Cairo Street , Remal ,Gaza, Palestine
woensdag 26 mei 2010
Schattige incestbaby...
Imani, het nijlpaardenjong in de Antwerpse Zoo is zaterdag mama geworden. Een totale verrassing, want nijlpaarden zijn meestal pas geslachtsrijp vanaf hun vierde verjaardag en Imani is er drie.Vader van het jong is Hein, de vader van Imani.Een incestbaby dus. Nochtans proberen dierentuinen verwante bloedlijnen te vermijden, maar deze zwangerschap kwam als een totale verrassing.
dinsdag 25 mei 2010
maandag 24 mei 2010
Belle Epoque
vrijdag 21 mei 2010
Nico vond op www.prewarcar.com het autootje...
During the swinging sixties Martin Jubb from the USA traveled a lot in Europe and took pictures of old cars wherever he went. In Ostend, Belgium he snapped this little Rosengart. At first sight nothing special, as around that time still many old bangers were to be found on the streets. But looking better at this picture we spotted a hand-written sign on the door, saying ‘La Chèvre Folle’ (‘De Dolle Geit’ in Flemish or ‘Mad Goat’ in English). In the 1960s ‘La Chèvre Folle’ was an important art gallery in Ostend, where many young and as yet unknown artists, including Appel and Corneille, found a platform to display their art. The gallery has long since been demolished, but on that same spot there’s still a sculpture of a goat’s head. Maybe one of our Belgian readers knows more about this Rosengart? Does it still exist?
woensdag 19 mei 2010
Request to my King
Request to my King
May 19th 2010
Have thy forsaken us, my King ?
There are troubles in the land !
People flee or take a stand
Against that mighty evil thing.
Thy mighty ships, all over the land
(And native vessels in every creek),
will hunt the Beast as they go seek.
They all will fight and take a stand !
We might be able to kill the Beast.
And at the end, we all shall feast
In honour of our fearless knight.
Leven onder sluier was verschrikkelijk.
BERN - Een Zwitserse moslima heeft een boek geschreven over haar leven onder een nikab. Voor tegenstanders staat de sluier symbool voor de onderdrukking van de moslima. De vrouw zegt dat ze door het dragen van de nikab haar identiteit verloor maar toch is haar boek geen afrekening geworden met haar godsdienst.
Zeina getuigt vandaag in de Zwitserse krant Blick. De vrouw was gehuwd met een fundamentalistische moslim. Hij verplichtte haar om een nikab aan te trekken. Voor de jonge vrouw was het een marteling. "Plots was ik niets meer dan een soort schaduw zonder naam of identiteit. Ik was ook mijn gezicht kwijt", aldus Zeina. Toen haar man haar het kledingstuk 'cadeau' deed, weigerde ze om het aan te trekken. "Omdat ik wist dat er geen weg meer terug was. Als je een keer de sluier aangetrokken hebt, dan heb je geen keuze meer."En zo droeg ze jarenlang de nikab. Haar leven nam een andere wending. Ze kwam nauwelijks nog buiten, een zeldzame keer ontmoette ze andere moslima's. "Maar ik kon mezelf niet zijn bij hen. Ze waren allemaal gewonnen voor de nikab. Er was geen ruimte voor discussie." Op straat kreeg ze alleen maar goedkeurende blikken van moslims. De Zwitsers hadden moeite met haar klederdracht. Ze vonden de nikab aanstootgevend, provocerend. Vaak werd ze uitgescholden voor "misbaksel" en "dracula".
Met haar man kon ze er niet over praten, hij was veranderd. "Toen we trouwden was hij helemaal niet zo fanatiek." Maar plots kwam haar man onder invloed van een fundamentalistische groepering en hij werd agressief. Hij sloeg Zeina steeds vaker maar ze zweeg uit liefde voor hun kind. Op een dag zag een buurvrouw haar zonder sluier. Zeina was net bont en blauw geslagen. De buurvrouw sprak op haar in, ze hoefde dit niet langer te pikken. "Toen realiseerde ik me dat ze gelijk had en ik besloot om samen met mijn kind te vluchten."
Zeina dook onder en staat doodsangsten uit. Ze weet verdomd goed dat haar man een zoektocht begonnen is. De confrontatie met de spiegel was schokkend. "Plotseling zag ik mezelf terug zonder nikab, ik leek wel een fantoom."
Binnenkort verschijnt het boek met haar verhaal. Toch is het geen pleidooi geworden tegen de islam. "Ik heb dit boek niet tegen de islam geschreven maar voor de islam omdat moslims ook gelovig kunnen zijn zonder het dragen van een nikab", besluit ze.
dinsdag 18 mei 2010
Vaticaan...
Het vaticaan in 3 D schitterend
De Basiliek van Sint Johannes van Lateranen
Heb je altijd al het Vaticaan willen bekijken op je computer, dan is dit nu je kans.
Klik op onderstaande url en dan op een gebouw naar keuze beweeg met de linkermuis op- en neerwaarts, links en rechts voor een panoramische zicht in het gebouw. Je kan tevens links onderaan (+ /-) het beeld vergroten of verkleinen.
Bibliotheek Lambert Oostende
Boek | post-moderniteit en fascistische dreiging Met bronvermelding
| |
Boek | ROSSEM en de kanteling der tijden 1985-2000 Met bronvermelding
| |
Boek | personeelsflexibilisering in het Belgisch bedrijfsleven; 1975-1990 Met literatuurlijst
|
Waarheen op 23 mei?
maandag 17 mei 2010
Voer voor de grijze cellen.
Normaliter maak ik geen reclame voor andere dan mijn blogs, uit vriendschap voor mijn bezoek(st)ers die dol zijn op interessante teksten, op nieuws dat je in geen enkele krant vindt, geef ik hierbij 2 links, van respectievelijk Eric Rosseel en Fernand R., en geloof me je zult ze regelmatig bezoeken en je geest verruimen.
zaterdag 15 mei 2010
www.hetzinkendschip.web-log.nl
Zelfmoord plegen, een revolutie ontketenen, struisvogel worden, roepen dat het niet waar is, - waarom niet, het ligt allemaal in de aanbieding in de winkeltjes van wie er voordeel uit halen. Het Zinkend Schip vaart echter een andere koers. Tegen de stroom der nietsontziende welvaart in willen we met haast geen middelen aantonen dat het zelfs voor de minst kapitaalkrachtigen mogelijk is om zeg maar in het Zuiden van Frankrijk een eigen stulpje te betrekken, en dat mag zelfs een extravagant kantje hebben. Op de lap grond er rond kan de bewoner zijn eigen groenten en fruit telen, en de bloemetjes en de bijtjes gadeslaan; zelfs het gezelschap van een kip, een geit of een partner bij gebrek aan ezel op vier poten dulden behoort tot de mogelijkheden. Er wordt zelfs een kleine cabane ingericht om reizigers naar daar en elders te verwelkomen, en zo ontstaat een dorp dat de rest van de wereld te kijken zet, want van geld is er daar amper sprake.
Het Zinkend Schip bevaart een zee van alternativiteit en is zelf een boot die niet mag gemist worden. Get on board little children, sprak de zeepater, en het ruime sop werd het zijne. Zwem/vaar/surf daarom zelf naar www.hetzinkendschip.web-log.nl en kom met lidgeld over de brug, een zelfgebakken brood en een gratis verblijf worden misschien het uwe.
donderdag 13 mei 2010
woensdag 12 mei 2010
dinsdag 11 mei 2010
Eric's Botticelli
ik kijk naar de zee
en bezwanger haar meteen
met de infrastructuur van zwoel schuim
waar Venus het overtollig water
van de schouders schudt
als een boodschap van algemeen nut
met liefde een blik werpen op
het geweld de veelvoud aan ongehoorde dingen
als een milde dan weer wilde schare
van herrezen zeemeerminnen
draken en monsters die de aarde signeren
en de lucht op kruispunten en straathoeken
de fotogenieke sirenen op de zandbanken
en de dakterrassen ze ontdoen me
van een poriëndempende laag vernis
en een volle kerstmisnacht denken en dromen:
deze wereld gaat definitief onder
in het Westen
Eric ROSSEEL
http://rosseel.wordpress.com
maandag 10 mei 2010
De zee staat in bloei...
'De hoeveelheid hangt af van de temperatuur van het water', zegt kustmorfoloog Philip Konings. 'En dit jaar is er uitzonderlijk veel zeeschuim. Dat komt vooral doordat de zee de laatste dagen erg woelig geweest is, door een strakke noordoostenwind.'
Het zeeschuim mengt zich met slib en dat vormt een viezige pasta. Het slib waait ook op en blijft plakken aan schoenen, boten en aan auto's die op de dijk geparkeerd staan. Het zeeschuim droogt zeer snel op en vormt groenachtige vlekken op het koetswerk. Zo snel mogelijk afwassen is de boodschap, want het schuim bevat veel zout. De bloei van de algen duurt doorgaans een tweetal weken.
zondag 9 mei 2010
vrijdag 7 mei 2010
donderdag 6 mei 2010
Interessante lectuur...
Frisse kijk op de politiek!
Dat is me wat geweest met onze Siegfried Bracke die de rangen van de Nieuw-Vlaamse Alliantie NVA heeft vervoegd. Een “socialist”, zo wordt geschreven, die zich out als Vlaams-nationalist. Bracke had inderdaad geprivilegieerde relaties met een paar kopstukken van de sp.a, maar dat soort relaties had hij met mensen van omzeggens alle partijen. Zoon van ouders die ”fout in de oorlog” waren, en blijkbaar ook nog na de oorlog. In middens die in het begin van de jaren 1950 hun zoon Siegfried noemden, zal wel niet veel ruimte geweest zijn voor genuanceerd denken, laat staan voor socialistisch denken. Op zijn 18de werd hij al even lid van de Volksunie. Hij liet zich een paar keren door het Vlaams Belang betalen voor hand- en spandiensten en blies als chef van de VRT-Nieuwsdienst een zuiver flamingantistische wind door het redactieteam: Walen waren plots “buitenlanders” geworden. Op tv viel hij zijn gasten steevast lastig met de vraag of ze in God geloofden: puberale discussies waarbij amper het niveau van aftandse middeleeuwse papen en ketters werd overstegen. Bracke een “linkse”? Een “socialist”? Nu ja, tegenwoordig volstaat het een paar lieve woorden te laten vallen over holebi’s en een lans te breken voor euthanasie en je bent “progressief”. Zeker als je vrijzinnig bent, meer nog logebroeder van het Groot-Oosten.
Het is tegenwoordig onder politieke commentatorenbon ton om socialisme en nationalisme met elkaar te verbinden. Of wat voor die elitaire commentatoren voor socialisme moet doorgaan. Zo roemt onze “linkse” journalist Walter Pauli van De Morgen het recent verschenen boek van die andere Vlaams-nationalist Bert Anciaux (“De Tijd baart Rozen: Een sociaaldemocratische visie.”) als een werk van waarachtig socialisme. En dit doet Pauli om twee redenen. Primo, Anciaux poneert solidariteit als kernwaarde. Maar het gaat hier wel in de eerste plaats om een solidariteit van de sterken met de zwakkeren binnen een gemeenschap waar het “collectief” centraal staat. En secundo: Anciaux’ antiliberale credo waarbij de gemeenschap voorafgaat aan en voorrang heeft op het individu. Dit is een typisch nationalistische en in wezen totalitaire opstelling die de liberale tegenstrijd tussen individu en gemeenschap waarbij in het liberalisme de individuele vrijheid primeert op het eruit voortvloeiende gemeenschapsbelang, op zijn kop zet: individuen zijn onderworpen aan hun gemeenschap omdat het die gemeenschap zou zijn die aan hun handelen zin en betekenis geeft. Elk nationalisme is in die zin totalitair en creëert uniforme individuen (of individuen in uniform). Bij zo’n nationalisme sluit het extreem-rechtse gedachtengoed van het solidarisme aan. Die ideologie stelt dat het conflict binnen de gemeenschap, tussen rijken en armen, wordt opgeheven doordat alle groepen binnen de samenleving ondergeschikt worden aan de “toekomst van de natie”. Tussen de twee wereldoorlogen kenden we dit solidarisme in Vlaanderen in de vorm van de politieke partij Verdinaso, Verbond van Dietse Nationaal-Solidaristen. Tegenwoordig floreert in het studentenmilieu het NSA, Nieuw-Solidaristisch Alternatief, dat elk jaar in Leuven en in Gent in de clinch gaat met al even vechtlustige extreem-linksen en anarchisten. Het NSA inspireert zich op Italiaanse neofascistische ideeën en levert kaderleden voor het Vlaams Belang en de NVA.
Met socialisme, zoals we dit historisch kennen, heeft dit allemaal niets van doen. De tegenstelling individu versus gemeenschap is het socialisme in wezen vreemd. Ook de solidariteit van de sterken met de zwakkeren is veeleer katholiek evangelisme of bisschop-van-Brugge socialisme. Solidariteit heeft in historisch socialistische kringen niet zozeer te maken met mensen die als sterken macht hebben over zwakkeren, maar wel met gelijken die elkaar steunen in de verdediging van hun rechten en belangen, bijvoorbeeld werknemers van een bepaalde sector die solidair zijn met het verzet van collega’s uit een andere sector tegen een bepaalde maatregel, omdat ze ervan uitgaan dat een soortgelijke maatregel hen mogelijk ook te wachten staat. Kortom: socialistische solidariteit is “horizontaal”, niet “verticaal”. Solidariteit van de sterken met de zwakkeren impliceert dat er eerst zwakkeren worden gemaakt die het extreem moeilijk krijgen, zodanig dat een aalmoes van de rijken hen wat op de been houdt. Het socialisme beoogt primair te voorkomen dat mensen in de positie van zwakkeren terecht komen en afhankelijk worden van de goodwill en de menslievendheid van de rijke elite.
Het specifieke karakter van het socialisme staat volkomen haaks op het zogenaamde “romantische socialisme” dat de “linkse” vleugel zou vormen van het nationalisme. Het socialisme heeft niets te maken met zoiets als een globaal gemeenschapsgevoel of de sociale integratie en samenhang van alle bevolkingsgroepen, maar wel met het opheffen van onderdrukking en uitbuiting. Onderdrukking slaat op de machtsongelijkheid en het gegeven dat “gewone mensen” op heel wat domeinen nog steeds zuiver afhankelijk zijn van allerlei professionals (geneesheren, advocaten, rechters, bankiers, etc.) die nog heel vaak met hen sollen zoals het hen (financieel) uitkomt. Uitbuiting heeft betrekking op het gegeven dat een minderheid nog steeds gaat lopen met een groot deel van (de waarde van) de vruchten van de arbeid van een meerderheid. Weliswaar is het algemeen welvaartspeil door allerlei herverdelingsmechanismen gedurende de 2de helft van de vorige eeuw flink gestegen, maar de twee laatste decennia zijn de sociale ongelijkheden en de inkomenskloof weer onrustwekkend gestegen. Toename van armoede, met een omzeggens onbestaand beleid van armoedebestrijding.
De socialisten die erop rekenen dat we hen op 13 juni onze stem geven, mogen zeker de volgende ongelijkheid eens ter harte nemen. Uit een eergisteren verschenen rapport blijkt dat de levensverwachting van de hoger opgeleiden (de “rijken”) met 3 à 5 jaar is gestegen, terwijl die van de lager opgeleiden op het zelfde niveau is gebleven. Het verschil ingezondelevensverwachting (het aantal levensjaren dat men gezond blijft) tussen hoger en lager opgeleiden kan zelfs oplopen tot 18 jaar. Wat kan voor een socialist electoraal meer waard zijn dan de belofte dat mensen een vijftal jaar langer gezond door het leven zullen gaan?
Tenzij de gedachte dat het beter is, ergens tussen Halle en Vilvoorde, jong te sterven op het veld van Vlaams-nationale eer dan 80 jaar een monotoon en saai leven te leiden, in deze turbulente tijden aan populariteit wint!
dinsdag 4 mei 2010
Laat Vlaanderen niet verst(r)ikken...
Van een lapsus gesproken! De 'strikjesslogan' is er eentje van BDW (N-VA)
zaterdag 1 mei 2010
In Vlaanderen Vlaams...
Een jonge man van Marokkaanse origine opent een nieuwe brillenwinkel ergens in Harelbeke.
Boven het uitstalraam:
'IN DE KLEINE HOND'
Een buurman vraagt waarom hij zo'n ongebruikelijke naam kiest voor een brillenwinkel
Fier antwoordt de jongeman: Mijne grote broer heeft ook zo'n winkel in Brussel en die heet:
'O PTI CIEN'