Starend naar dansende staartjes
huppelend op nieuwe schoentjes
het handje stevig in de Hare
Ver weg perst een halfdode
een ander meisje
Jaren her had ze zelf
een kleine meid met
dansende staartjes
Bebloed, bestoft, behuild
gevonden tussen 't puin
Het meisje hield een warm handje
in de hare
blij meehuppelend met mama
De oude vrouw neemt
het gevonden kind mee
Het grootste meisje was ooit
het kleintje dat toen
haar hand niet lossen wou
Hier geen puin, geen bloed
geen kind te vinden
Ze heeft het meisje zo
liefgehad
starend naar dansende staartjes
van een meisje dat ze
niet kennen mag
huppelend op nieuwe schoentjes
het handje stevig in de Hare
Ver weg perst een halfdode
een ander meisje
Jaren her had ze zelf
een kleine meid met
dansende staartjes
Bebloed, bestoft, behuild
gevonden tussen 't puin
Het meisje hield een warm handje
in de hare
blij meehuppelend met mama
De oude vrouw neemt
het gevonden kind mee
Het grootste meisje was ooit
het kleintje dat toen
haar hand niet lossen wou
Hier geen puin, geen bloed
geen kind te vinden
Ze heeft het meisje zo
liefgehad
starend naar dansende staartjes
van een meisje dat ze
niet kennen mag
.
Suzaninka
5 opmerkingen:
De ervaring en emotie van een wereldgeschiedenis zoals het niet in de boekjes staat. Een geschiedenis vol leed en emotie, met verlangen en liefde die in onze ziel is gegrift. Het is de kennis opgeslagen in ons brein dat een ziel voor ons heeft bedacht, een fenomeen waar we ons vaak van afvragen wat het is, of het bestaat en wat het met ons doet, maar het geeft ons wel hoop en verlangen. Ontroering is ook zo’n aspect van het humane leven, veroorzaakt door dansende staartjes, onschuld, o God, of ‘Het IETS’ waarin ik vaak niet kan geloven, wat is het rauwe leven toch mooi, het is maar goed dat mijn brein ook nog bedacht heeft dat de natuur en het leven hier zo mooi kan zijn, dat ik nog heel lang wil blijven genieten.
Dank je Suzaninka!
Jammer, steeds opnieuw overvalt het mij hoe donker jouw gedichten zijn...het laat bij mij een triest gevoel achter, maar misschien is dat ook wel om wat jij voor mij bent.
Wel, wel Suzanne,
Wat een prachtig gedicht.
Groetjes,
Oswald.
M.C. Gent.
Een mooi gedicht melancholisch gebracht met heimwee naar.....
Ik begrijp.
Weeral goed geschreven en mooi maar als je weet waaruit het geboren is, laat je gaan in je gedichten maar laat het de realiteit niet beïnvloeden, laat het je hart niet sluiten voor oprechte liefde en vriendschap. Die heb je ook in je nabijheid, waarom daar niet eens een gedicht aan wijden, over wat je rest...veel meer dan je op het eerste zicht denkt.
Een reactie posten