maandag 20 september 2010

VOOR JOU...


VOOR JOU…


DE LAATSTE ROOS GEPLUKT
BEDAUWD, STRALEND IN DE OCHTENDZON
IK KEEK VERZONKEN IN HERINNERING 
BLOED LIEP IN STRAALTJES VAN HAND
TOT ARM, ZO HARD HIELD IK VAST, 
VERGAT DE DOORNEN


OP JE ARM STAAT MIJN NAAM
GETATOEËERD, NIET IN JE HART
JE ZOU ALTIJD VOOR ME ZORGEN
TOT IK JE NODIG HAD


JE BRACHT ME ROZEN 
WIT OF ROZE,DIEPRODE
BIJ ELKE ONTROUW, BELOVEND
BEZWEREND DT IK JE LIEFDE HAD
VOOR EEUWIG EN EEN DAG
VERGAT JE LEUGENS


DE LAATSTE ROOS VOOR JOU GEPLUKT
IK VERGEET JE
MORGEN EN DE TIJD ERNA
HEB JE NIET MEER NODIG


SUZANNE

7 opmerkingen:

Gim zei

Heel lief.


:-)

Suzanne zei

Tamme reactie van Gim ...

Odette zei

Een roos heeft scherpe doornen, kunnen je hart doorboren van droefenis en ontgoocheling van gemiste ware liefde en bedrog! Zeer mooi gebracht Suzanne.Begrijp je....
Liefs Odette

E.R. zei

Merci, zulle ! Nog zo ééntje "voor mij" in mijn mail-box en ik blokkeer je !

Suzanne zei

Gedicht richt zich tot niemand in het bijzonder!
Kennelijk komt het te realistisch over!
Betekent dat ik goed kan gedichten maken.

E.R. zei

Tegen niemand in het bijzonder? Tegen iedereen in het algemeen dus !?

Bea L. zei

Het is een prachtig gedicht Suzanneke.