Jihad tegen Frankrijk

De Franse president Nicolas Sarkozy is tegen het dragen van de burqa. Hij vindt het een vernedering voor de vrouwen.
Dit is niet het private standpunt van de Franse president, omdat ook de Franse regering vindt dat de burqa een gevangenis voor de vrouwen is.
Het is gewoon een symbool van vrouwenonderdrukking, aldus de Franse president.
Eerder hadden de Fransen alle religieuze en ideologische symbolen uit het openbaar onderwijs verbannen.
Dat kan van alles zijn: Palestijnse sjaal, hoofddoek, nazi-symbolen, communistische, katholieke of joodse symbolen.
Er hadden geen grootschalige rellen plaats.
Maar nu bedreigt Al-Qa'ida Frankrijk vanwege het burqadebat en de burqawetgeving.
In de ogen van Al-Qa'ida voert Frankrijk een oorlog tegen hun zusters.
Dat is natuurlijk niet zo. Die zusters kunnen gewoon naar Tora Bora (Afghanistan) gaan.
En als ze niet gebombardeerd willen worden, kunnen ze gerust naar Saoedi-Arabië of Iran gaan. Er is altijd een fijne uitweg voor de zusters en dochters van Allah.
Al-Qa'ida bezigde, zoals altijd, agressieve taal:
‘We tolereren deze provocaties niet en zullen onze wraak hebben. Onze moslimbroeders in Frankrijk en in de rest van Europa worden steeds vaker dwarsgezeten door politici en de constante belediging van ons volk.’
De verklaring van de jihad tegen Frankrijk werd afgekondigd door Abu Musab Abdul Wadud, de leider van Al-Qa'ida in Noord-Afrika.
Toch zien we al geruime tijd dat de inlichtingendiensten, de politici en opiniemakers waarschuwen voor de toon van het debat. Door een scherp debat over de islam zouden veel moslims gaan radicaliseren.
Wat is de functie dan van een parlementair en publiek debat? Dat is het hart van de democratie.
Zonder een publiek debat bestaat er geen democratie. Dus, de radicale moslims radicaliseren omdat ze de democratie haten. Moet dan de democratie zich aanpassen aan de haters van de democratie?
Het concept nationale veiligheid in een democratisch bestel betekent juist de bescherming van de democratie tegen de vijanden van de democratie.
Wie de nationale veiligheid wil garanderen door de opheffing of beperking van democratische debatten en meningsverschillen, heft in feite onze maatschappijvorm op. Dan zijn we pas echt in gevaar.
Wat ons in gevaar brengt, is onze wijze van het leven: vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, gelijkheid en de democratische principes.
De vijand moeten we kortom bestrijden en niet tegemoet treden.
Dat doen de Fransen goed. Daar kunnen onze inlichtingendiensten en bestuurders veel van leren.

Afshin Ellian (ingekort)