Omdat ze zo veel hield van roodborstjes en elke lente blij was als het eerste roodborstje zich in haar tuin vertoonde...
16 maart, vier jaar geleden sloot ze voorgoed haar ogen.
Ze werd niet vergeten, elke dag is er wel iets dat even aan haar doet denken.
Suzanne, Nathalie en allen die haar kenden en genegenheid voor haar voelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten