zondag 12 juni 2011

Pa



Pa


Lang geleden dat ik vaderdag kon vieren
Geen kopzorgen meer om een gepast 
geschenk te bedenken
Vroeg ik je wat je het liefst zou krijgen
zei je steevast
Gewoon een bezoekje en vooral dat
jullie goed overeen komen


Bezoekjes zitten er niet meer in
je as is verstrooid, meegevoerd 
door de wind
naar de zee waar je zo van hield
Overeen komen is ons niet gelukt
die twee handen op één buik waren
leven in onmin


Moest je kunnen terugkeren je zou
sterven van verdriet
Nooit zul je weten wat ik geven
zou om heel even
te praten met jou, misschien
had je de oplossing
gevonden of niet


In de herinnering leef je
elke dag vragen we ons af
wat had pa daarover gedacht
de driekleur lag op je kist
oudstrijder, in hart en nieren socialist
Alles wat stuk was kon je herstellen
alleen de vrede niet


S.

1 opmerking:

Lieve De Vos zei

Mooi gedicht, Suzanne! Ja, zo gaat het vaak... Maar koester de mooie herinneringen aan je vader, daar heb je vast wel veel van :-)