Mijn bijdrage aan 'protestgedichten' pagina 37

KINDERMISBRUIK


Misbruikt, het staat in haar geest
getatoeëerd
we noemen haar Sofie, want mama
wil ze niet horen
Soms speelt en lacht ze met ons,
dat duurt nooit zo lang als de tijd
die ze doorbrengt starend naar
onzichtbare demonen
We moeten haar begrijpen zegt papa
lieve stille meisjes


Zweer, riep ze dat jullie nooit
met een man alleen zijn
mannen zijn monsters
Zus is nooit bang, papa is een man,
Arne ook en die is lief
zei dat ik het mooiste haar had en…
Sofie sprong op Zus af, waanzin blonk
in vurige ogen
Greep de lange haren en de schaar
knipte tot bloedens toe alles af


We gilden alle drie
mannen kwamen en namen Sofie mee
Papa zegt het is nodig dat mama een
tijdje rust
vergeef haar, verleden vloeit samen
met heden, maakt haar ziek
Ze is nooit kind geweest
amper vijf jaar oud wist ze dat
ze haar handje niet in de hand van
een volwassene kon leggen


Suzanne Pyra


http://puindesaanstoots-17.blogspot.com/2010/12/over-alles-wat-niet-deugt.html