Voorproefje...

Adieu 2011

Welkom 2012

http://obtampons.ca/apology

Fantastisch! Dank aan Odette.

Prachtig!

Aan de vooravond van nooit vertrekken
... Hoeft men teminste geen koffers te pakken
Noch plannen op papier te zetten,
Met onbedoelde begeleiding van wat men vergeet,
Voor het vertrek, vrijblijvend nog, de dag daarop.
Men hoeft niets, niets te doen
Aan de vooravond van nooit vertrekken.
Welk een rust niets meer te hebben om van uit te rusten!
Grote gemoedsrust, de gemoedsrust zelfs geen schouderophaal op te brengen
Voor dit alles, alles al gedacht te hebben,
Is het, welbewust te zijn beland bij niets.
Grote vreugde als geen vreugde meer van node is:
Een omgekeerde buitenkans.
Hoe vele malen lang reeds leef ik
Het vegatieve leven van het denken!
Alle dagen,sine linea,
Rust in ruste, rust...
Grote gemoedsrust...
Welk een vrede, na zo vele reizen, geestelijke en lichamelijke!
Hoe heerlijk kijken is het naar de koffers, starend als naar niets!
Sluimer, mijn ziel, sluimer!
Grijp je kans en sluimer!
Sluimer!
Kort is de tijd die je gegund is! Sluimer!
het is de vooravond van nooit vertrekken!

(27-09-1934)

© Fernando Pessoa

http://ak.imgag.com/imgag/product/preview/flash/pdShell.swf?ihost=http%3A%2F%2Fak.imgag.com%2Fimgag&brandldrPath=%2Fproduct%2Ffull%2Fel%2F&cardNum=%2Fproduct%2Ffull%2Fap%2F3173936%2Fgraphic1

R.I.P.

Mensen stierven omdat ze toevallig in het vizier van een moordenaar kwamen...
Innige deelneming met de familie's en de vrienden van de slachtoffers in Luik.

Poëzie...

Francis Faes

Ik kijk naar je foto
En verlies me in jouw eindeloze blik
Ik weet
En ik voel
Er zijn omgeslagen bladzijden
... Die aan de vingers zijn blijven kleven
Wie of wat zou ik zijn
Om van jou te mogen eisen
Om ze weg te stoppen
In een al te volle rugzak.

 

 

Kerst is geen kerst zonder mijn kind... Het verhaal dat hoort bij de link: Puin des aanstoots: Help hopen... dat alles goed komt.

Pagina 18-19
Ligt nu in de winkel.

Help hopen... dat alles goed komt.

Een gedichtje geschreven door een lieve vriendin aan haar zoon Matthias die onlangs uit coma ontwaakte na een zwaar ongeval, tijdens een slapeloze nacht schreef ze:

Matthias
.

Mijn lieve zoon,

je leeft in jouw wereld,

ver verwijderd van de onze.

Je bent de weg kwijt

maar stap voor stap

ben je op zoek.

Tastend, struikelend, met vallen en opstaan.

Verlangend en vragend

naar wat ooit was,

maar nooit meer zal zijn.
.

Neem je tijd, wij wachten op je.

Hoelang je die weg ook gaat,

het doet er niet toe.

Je hebt meer dan genoeg wilskracht,

met liefde en geduld kan men zoveel bereiken.
.

Op een dag...mijn jongen

zal je de weg terugvinden...

Ik weet dit zeker

want je bent mijn zoon.
.

Christel
.

Het ontroerend gedicht zal eerstdaags in Libelle verschijnen.

Sint-Nicolaas

‎6 december 342 - Sterftedag van Nicolaas, bisschop van Myra (Klein-Azië). Hij wordt later heilig verklaard en heeft allerlei wonderen op z'n conto geschreven, zoals het opnieuw tot leven wekken van drie vermoorde studenten die in de pekel waren gesmeten door een herbergier. Een ander verhaal is hoe Sint-Nicolaas een bruidsschat geeft aan drie arme meisjes, opdat ze kunnen trouwen. De viering van ...zijn naamdag is wellicht samengevoegd met een Germaans feest voor Wodan, waar hij als Sinterklaas ook elementen van heeft overgenomen (rijdend op een wit paard over de daken). Vanaf de vijftiende eeuw zet men een schoen om iets te krijgen. Aanvankelijk was dit voor de armen, maar algauw evolueert het gebruik en zetten kinderen hun schoen in de huiskamer.
.

Gezellige sinterklaasdag gewenst.

Onze schoen staat klaar, Cartouche en Suzanne.

Freddie was wat je noemt een kattenliefhebber. Hij had er een tiental. Er hingen schilderijen van zijn poezenbende in heel het huis. Tijdens tournees belde hij z’n katten op en praatte hij met hen - met hulp van één van z’n vrienden voor het opnemen van de telefoon natuurlijk. Hij schreef zelfs een liedje voor één van z’n katten, Delilah.

Met dank aan Nathalie.

Laurent...

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/nieuws/binnenland/1.1166626