vrijdag 11 februari 2011

De roos - Ann Christy

Vandaag kreeg ik bericht van iemand die ik dacht breeddenkend te zijn.
Een bericht dat me triest stemde.
De persoon wil niet meer bevriend zijn met mij omdat ik een post plaatste over Marie-Rose Morel.
Blijkbaar is het ongehoord mee te voelen met kinderen die hun mama voorgoed moeten missen.
Heb ik ergens allusie gemaakt op het gedachtengoed van Marie-Rose?
Zijn er grenzen aan vrijheid van mening?
Wat mij betreft wel, ik ben Voltaire niet en haatboodschappen zoals die van Sharia4Belgium zal ik blijven bestrijden.
Geldt dat enkel voor voornoemde groep?
Zeker niet, extremisten die oproepen tot haat, tot het eliminerenvan andersdenkende vinden evenmin genade.
Sluit dit medeleven uit? Mag ik niet bedroefd zijn om de dood van een jonge mama?
We leven in een tijd waar het ieder voor zich is, niemand staat stil bij het leed van zijn medemens en zeker niet als ze er andere opvattingen op na houden.
Onderstaand lied gezongen door een eveneens te vroeg gestorven jonge vrouw wordt morgen gezongen op de begrafenis van Marie-Rose.

Geen opmerkingen: